In Nederland werd de regelgeving opgeschroefd door de vuurwerkramp in Enschede, in Italië zijn dat de aardbevingen van augustus 2016.

Het gebouw staat volgens overlevering en een gevelsteen al sinds 1786, maar bij de transformatie van de boerderij met stalruimtes naar een verblijfsfunctie wordt er een flinke constructieve aanpassing gevraagd. Een aanpassing die rekening houdt met aardbevingen.

De oude dakpakket bestaat uit holle/bolle keramische pannen en een keramische ondergrond. Dit pakket wordt vervangen door geïsoleerde dakplaten en voorzien van nieuwe dakpannen. De dragende muren zijn opgebouwd uit veelvormige keien en gezet in leem.

Daar is constructief weinig aan te rekenen en dus is er geen controle. De constructeur eist daarom dat een deel van de oude muren met gewapende cement afgewerkt worden. Om het nieuwe dak en de muren tot een constructief samenhangend geheel te maken, worden op de bovenkant een met betonstaal gewapende betonnen ‘topping’ gemaakt. Deze eis van een ‘topping’ wordt ook ingezet om een vlakke aanleg te hebben voor de prefab dakplaten en de grotere en daardoor minder maat-flexibele dakpannen.

Bestaande gordingen kunnen niet uit de oude dragende muren verwijderd worden en vormen zo het geheugen van wat er was.