Parole, parole…
Terwijl WordFeud het woord accepteert, vraagt ze zich af wat het woord precies betekent.
Alain Delon zingt het met Dalida:
“… Nog woorden, altijd maar woorden
Dezelfde woorden
Ik weet niet meer hoe ik het je zeggen moet
Niets dan woorden
Maar jij bent dat mooie liefdesverhaal
… Dat ik altijd zal blijven lezen… “
Toeval is niet toevallig.
Nog maar even later lees ik de omschrijving in het boek: lessen*), dat ik aan het bestuderen ben.
“Het is enigszins vergelijkbaar met het onderscheid tussen ‘langue’ en ‘parole’ dat Claude Lévi-Strauss maakte: ‘langue‘ is het samenstel van de algemene regels van de taal, terwijl ‘parole’ de praktijk van de taal betreft, het alledaagse gebruik waarin de taal daadwerkelijk bestaat.”
Tijdens het verblijf in Istanbul komt ‘taal’ meerdere keren terug in de gesprekken.
Bij het zoeken naar een verbinding met de kennis van de lokale architectuur loop ik ieder keer weer tegen taal aan. Letterlijk! De meeste boeken in de boekenkast van een Turkse vriendin zijn voor mij niet benaderbaar.
*) Dirk van den Heuvel, Madeleine Steigenga, Jaap Triest, lessen: Tupker\Risselada, dubbelportret van het Nederlandse architectuuronderwijs 1953\2003 Uitgever: Sun