Het gaat er niet om of je verbanden kunt leggen.
Die zijn er. Het gaat erom de verbanden te zien.
Agnes Dobbenberg
Vaak word ik zo rond drie uur in de nacht wakker.
Bij het bezoeken van de expositie van Lotta Blokker krijgt het tijdstip een naam; ‘Het uur van de wolf’. De periode die ligt tussen middernacht en de dageraad, de zwarte nacht van de ziel. Het is het uur waarop de meeste mensen sterven, als de slaap het diepst is en de nachtmerries het hevigst zijn. Het is het uur waarop de slapelozen worden opgejaagd door hun ergste angsten, het uur waarop de geesten en demonen zich laten gelden. Het uur ook, waarop de meeste kinderen worden geboren.
De sfeer van de beelden van Lotta sluit perfect aan op mijn gevoel bij het tijdstip. Ik kijk door de ramen van onze nieuwe locatie naar buiten, de wereld houdt in dit moment even zijn adem in, het is stil.
Wat vertelt mij het steeds opnieuw wakker worden op dit tijdstip?
Soms gaan de verbindingen verder en ontstaan er mooie cross-overs.
Ahmet Polat (reis zonder einde – studio Polat) werkt aan een documentaire voor ‘Het uur van de wolf’ (NPO Documentaires waarin alle kunstvormen in de etalage worden gezet. Veel kleurige films van en over spraakmakende kunstenaars en artiesten; vol verhalen die getuigen van nieuwsgierigheid en een eigenzinnige visie. Documentaires gemaakt vanuit de verbeeldingskracht, die willen inspireren en verbinden.)
Hij gelooft dat een reis de beste stap zou zijn voor Rashif El Kaoui om zichzelf te begrijpen. De reis heeft geleid tot de theaterproductie ‘De Bastaard’.
Het beeld is een mental drawing van de het theaterbeeld.
