De afschrijvingsperiode waarmee bij vastgoed gerekend wordt is 50 jaar. Bij woningcorporaties en andere vastgoedpartijen is er na die periode een afwegingsmoment. In de exploitatieopzet wordt ervan uitgegaan dat na die fase grootschalig onderhoud/renovatie nodig is. De afweging is hierbij zelf investeren en het vastgoed in portefeuille houden of verkopen. Verkopen kan dan aan een andere partij (eventueel de gebruiker) zijn of (bij woningbouw) aan de zittende huurders, het zogenaamde uitponden.

Het plan Zuid van Berlage bestaat uit grootschalige woonblokken. Een dergelijk blok realiseren is alleen weggelegd voor financieel draagkrachtige partijen, zoals (woning)corporaties en verenigingen. Deze partijen hadden vaak een ideële doelstelling en waren toonaangevend in het nemen van maatschappelijke verantwoordelijkheid. Zo werd in 1910 de Algemene Woningbouw Vereniging (AWV) opgericht door sociaal-democratische voormannen uit de vakbeweging. Deze vereniging gaf opdracht voor het realiseren van het huizenblok aan de President Kennedylaan  tussen de Dintelstraat en de Maasstraat. Het een ontwerp is van Piet Kramer (samen met architect Cornelis Kruyswijk).

In de hoeksteen op de hoek met de Dintelstraat en de President Kennedylaan is een jaarsteen aangebracht ‘Zuid 1930’. Hierin kunnen we iets van de ideële doelstelling herkennen; de corporatie als de hoeder van arbeidersgezinnen uitgewerkt als een zittende boer met een lammetje in zijn armen geflankeerd door een schaap en een meisje (engel).

Net als de AWV heeft Het Oosten een voorname rol gespeeld in de geschiedenis van de Amsterdamse volkshuisvesting. In juli 2008 ontstaat uit de fusie van de twee Amsterdamse woningbouwverenigingen: de Algemene Woningbouw Vereniging (AWV) en Het Oosten Stadsgenoot.

De woningen in het bouwblok worden door Stadsgenoot ‘uitgepond’. De opgave betreft het renoveren en eigentijds maken van een appartement op de vierde woonlaag.